Landmannalaugar
NAJWAŻNIEJSZE INFORMACJE
Pustynna dzikość i spokój, splecione z tęczową barwą ryolitowo-obsydianowych gór, soczewkami turkusowych lub stalowoszarych jezior, zielenią stoków, unoszącą się z rozpadlin parą i martwotą czarnej pokrywy lawowej – to wszystko znajdziemy w Landmannalaugar. Serce rezerwatu Fjallabak, położonego (zgodnie z nazwą) „za plecami” potężnego masywu wulkanicznego Katli, to widokowa kraina baśni. W zależności od miejsca i aury — psychodelicznie kolorowej lub ponurej i mrocznej, przypominającej pustkowie Smauga.
Landmannalaugar zaczerpnęło nazwę od okolicznych gorących źródeł; te najsłynniejsze, tłumnie odwiedzane znajdują się na polanie w pobliżu schroniska Islandzkiego Towarzystwa Turystycznego (rezerwacja noclegów: https://www.fi.is). Kąpiel pod gołym niebem w malowniczej scenerii to jednak niejedyny powód, dla którego warto tu przyjechać. Są nim widoki, dostępne już z dróg dojazdowych i z poziomu polany, a z górskich szczytów – niewiarygodne. Nawet jeśli obok schroniska i pola namiotowego spotkamy tłum, wystarczy odejść kilkaset metrów którymś ze szlaków, by cieszyć się unikalną panoramą w towarzystwie zaledwie paru osób. Większość turystów pozostaje na polanie lub wspina się na próg pola lawy Laugahraun – tyle wystarczy, by zrobić efektowne selfie. Warto jednak wyruszyć na jedną z górskich tras. Prawie 6-kilometrowy szlak na pokryty czarnoniebieskim popiołem szczyt Bláhnúkur, nieco dłuższy na niewiarygodnie kolorową Brennistensaldę czy ponad 13-kilometrowa pętla do pięknego kraterowego jeziora Ljótipollur to wycieczki, które przeniosą nas do innej rzeczywistości.
Najwytrwalszym dedykowany jest 5-6-dniowy trekking Laugavegur, wiodący z Landmannalaugar przez okoliczne szczyty, granie, przełęcze i doliny, do Thörsmork (56 km) lub dalej, do nadmorskiego Skogar. Po drodze rozmieszczone są chaty noclegowe (zarezerwowane zwykle od poprzedniej zimy) i kempingi, nie ma Wi-Fi ani możliwości naładowania elektroniki, są toalety (ale prysznice już nie wszędzie). W najwyżej położonym schronie Höskuldsskáli w Hrafntinnusker nawet w środku lata można doświadczyć śnieżycy. Szlak Laugavegur to wymagająca trasa, ale pozwala dotknąć istoty Landmannalaugar i całego obszaru Fjallabak.
CIEKAWOSTKA
Można by sądzić, że wyżynne pustkowie nie jest popularnym miejscem inwestycji w infrastrukturę. A jednak pojawiło się w kręgu zainteresowania architektów z całego świata. W 2008 r. amerykańska pracownia Choi + Shine Architects zaprojektowała dla tego obszaru zjawiskowe słupy elektryczne – antropomorficzne ruchome pylony, których wizerunek obiegł wkrótce cały glob (choishine.com/Giants.html). Projekt pod nazwą Land of GiantsTM nie doczekał się na razie realizacji, prawdopodobnie ze względu na koszty.
Jak dojechać
Dla turystów Landmannalaugar jest dostępne tylko w sezonie letnim. Zimą, w zależności od warunków, organizuje się tam wyprawy przystosowanymi super-jeepami, a późną jesienią i wczesną wiosną rejon jest zamknięty ze względu na delikatność lokalnego ekosystemu.
Trzy główne drogi „letnie” różnią się krajobrazem i stopniem trudności. Skręcając z południowej obwodnicy (ok. 86 km na wschód od Reykjaviku) w drogę nr 26/F26, docieramy tuż za jeziorem Hrauneyjalón do drogi F208 (Fjallabaksleið nyrðri), którą po 32 km górskiej trasy (ale bez brodów) dojedziemy do parkingu 600 m przed polaną Landmannalaugar. Stąd pieszo przez mostek (lub autem 4×4 przez spory strumień) – do samego schroniska.
Bardziej wymagająca droga F225 to skrót, odbijający od 26 na wschód (niecałe 50 km za obwodnicą) i łączący się z F208 przy jeziorze Frostastaðavatn – na niej mamy do pokonania kilka strumieni. Najtrudniejsza, ale według wielu najpiękniejsza trasa prowadzi od południowego wschodu. To druga, dziksza część drogi F208, na którą wjeżdżamy z obwodnicy między Vík í Mýrdal a Kirkjubæjarklaustur, przecinając przez 72 km liczne zbocza, przełęcze i brody.
Drogi do Landmannalaugar wymagają samochodu z wysokim zawieszeniem i solidnym 4×4. Jedynym wyjątkiem jest zachodni odcinek Fjallabaksleið nyrðri, który na stronie road.is ma rangę drogi zwykłej (bez literki F). W przypadku samochodu z wypożyczalni warto jednak ustalić warunki.
W sezonie wakacyjnym do schroniska kursują turystyczne autokary z Reykjaviku.
