Cypel Dyrholaey

Dyrholaey to najbardziej na południe wysunięty kraniec Islandii (nie licząc archipelagu Vestmannaeyjar). Przylądek, na którym znajdują się wysokie na około 150 metrów klify, jest od kilku lat jednym z najczęściej odwiedzanych miejsc na południowym wybrzeżu. Główny powód, dla którego punkt jest tak popularny to spektakularny widok, jaki rozciąga się z klifu na leżące poniżej formacje skalne oraz znajdujące się kilka kilometrów dalej skały Reynisdrangar. Ale latem jest też inna przyczyna. Na ścieżce prowadzącej do latarni, po prawej stronie drogi, spotkać można gniazdujące tam maskonury. W okresie lęgowym jest ich naprawdę sporo. Sto metrów dzieli parking od latarni morskiej Dyrholaeyarviti.  Obecna, betonowa latarnia na Dyrhólaey została wybudowana w 1927 roku, jednak siedemnaście lat wcześniej, w 1910, postawiono tam posiadającą żelazną ramę latarnię szwedzkiej konstrukcji, którą następnie zdemontowano. Warto nadmienić, że była to pierwsza latarnia morska w tym regionie. Oprócz tego może poszczycić się mianem najjaśniejszej tego typu budowli na całej wyspie. Jej światło widać na oceanie z ogromnej odległości. Rok po wybudowaniu latarni, aż do drugiej wojny światowej, znajdowała się tam radiolatarnia. Cały osprzęt do niej umieszczono na drugim i trzecim piętrze. I znów cypel Dyrhóley zdobył najwyższe miejsce na podium, ponieważ była to pierwsza radiolatarnia, która działała na Islandii. Choć kiedyś mieszkał tam latarnik, który był potrzebny do przeprowadzania napraw kontrolnych, latarnia od niemal stu lat jest zelektryfikowana i zautomatyzowana.

Ciekawostka 

Przy dobrej pogodzie ze szczytu Dyrholaey można zobaczyć lodowiec Myrdalsjokull, pod którym leży aktywny wulkan Katla, czarną plażę niedaleko Vik, a także, jeśli dysponujemy dobrym teleobiektywem, wrak samolotu Dakota DC-3, który rozbił się w 1973 roku na piaskach Sólheimasandur. Warto zrobić sobie spacer z samej góry wyznaczoną ścieżką, która prowadzi do drugiego parkingu, z którego rozciąga się równie fantastyczny widok na czarną plażę.